Οστεοχόνδρωση: γιατί αναπτύσσεται η ασθένεια;

Η οστεοχόνδρωση είναι μια παθολογία που προκαλείται από εκφυλιστικές διεργασίες στον ιστό του χόνδρου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, σημειώνεται σταθερή λειτουργία των μεσοσπονδύλιων δίσκων, επομένως πιο συχνά μιλούν για σπονδυλική οστεοχόνδρωση.

Παθογένεια

Πρώτα απ 'όλα, η οστεοχόνδρωση συνδέεται με το γεγονός ότι ένα άτομο βρίσκεται σε όρθια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που προκαλεί αυξημένο φορτίο στη σπονδυλική στήλη και στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.

Με την ηλικία, η λειτουργικότητα των αιμοφόρων αγγείων μειώνεται, η διατροφή γίνεται λιγότερο ισορροπημένη, το σώμα γερνά, γεγονός που επιταχύνει μόνο την ανάπτυξη παθολογικών διεργασιών.

Η οστεοχόνδρωση είναι μια πολυπαραγοντική ασθένεια. Οι κύριες προϋποθέσεις για την ανάπτυξή του μπορεί να είναι:

• εργασία που σχετίζεται με κραδασμούς ή στην οποία η θέση του σώματος αλλάζει συχνά (κάμψη-έκταση, στροφές, κάμψεις, σπασμωδικές κινήσεις).
• άρση βαρών?
• υπέρβαρος;
• πολλαπλή εγκυμοσύνη?
• έλλειψη βιταμινών στο σώμα?
• καθιστικός τρόπος ζωής?
• κοιμηθείτε σε ένα μαλακό στρώμα.
• κακή στάση του σώματος (σκολίωση).
• σπονδυλική αστάθεια.

Η επιδείνωση της δυστροφικής διαδικασίας καταστροφής του δίσκου μπορεί να σχετίζεται με έντονη σωματική δραστηριότητα (ειδικά χωρίς προηγούμενη προθέρμανση), τραυματισμούς ή σκελετική παθολογία που αλλάζει την κατανομή του φορτίου στη σπονδυλική στήλη.

Χαρακτηριστικά σημεία παθολογίας

Το μούδιασμα και ο πόνος, ως κύριες εκδηλώσεις της οστεοχονδρωσίας, μπορούν να παρατηρηθούν σε όλο το σώμα ή μόνο στην πλάτη. Ο πόνος εντείνεται με απότομες κινήσεις, σωματική δραστηριότητα και σε ορισμένες περιπτώσεις με φτέρνισμα ή βήχα. Η προσπάθεια του σώματος να προστατευθεί από τον πόνο οδηγεί σε αυξημένη μυϊκή ένταση και περιορισμένη κινητική ικανότητα.

Εάν δεν δοθεί βοήθεια σε ένα άτομο και δεν ξεκινήσει θεραπεία, ο πόνος εντείνεται ακόμη περισσότερο, εξαπλώνεται στα άκρα και περιορίζει την κινητικότητά του. Όταν προσβάλλεται η αυχενική θωρακική μοίρα, επηρεάζονται τα χέρια και η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης επηρεάζεται από τα κάτω άκρα.

Οι συμπτωματικές εκδηλώσεις διαφέρουν ανάλογα με το τμήμα της σπονδυλικής στήλης που επηρεάζεται.

Τύποι και συμπτώματα οστεοχονδρωσίας

Η παθολογία μπορεί να επηρεάσει διάφορα μέρη της σπονδυλικής στήλης. Λαμβάνοντας υπόψη τον εντοπισμό, η οστεοχόνδρωση μπορεί να αναπτυχθεί στην αυχενική (πάνω από το 25% των διαγνωσμένων περιπτώσεων), στην οσφυϊκή (πάνω από 50%) ή στη θωρακική (12%) περιοχές.

Η επιδείνωση της δυστροφικής διαδικασίας καταστροφής του δίσκου μπορεί να σχετίζεται με έντονη σωματική δραστηριότητα (ειδικά χωρίς προηγούμενη προθέρμανση), τραυματισμούς ή σκελετική παθολογία που αλλάζει την κατανομή του φορτίου στη σπονδυλική στήλη.

Οστεοχόνδρωση του αυχένα

Ο νωτιαίος μυελός, οι αρτηρίες (τροφοδοτούν τον εγκέφαλο), οι κορμοί των νεύρων και οι ρίζες (δημιουργώντας μια νευρική σύνδεση με τα χέρια, τους πνεύμονες και την καρδιά) περνούν από την αυχενική περιοχή. Με τα χρόνια, ειδικά για άτομα που δεν είναι εκπαιδευμένα ή εργάζονται σε υπολογιστή για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι κινήσεις του αυχένα γίνονται δύσκολες.

Χαρακτηριστικά συμπτώματα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης:

• πονοκεφάλους και πόνο στην καρδιά?
• ζάλη (πιθανή βραχυπρόθεσμη απώλεια συνείδησης, η οποία σχετίζεται με μειωμένη παροχή αίματος στον εγκέφαλο).
• μούδιασμα και πόνος στις αρθρώσεις των ώμων ή στα χέρια.

Οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής

Ο πόνος στην περιοχή του θώρακα είναι γνωστός σε άτομα που συχνά και για μεγάλο χρονικό διάστημα ασχολούνται με σωματική εργασία, εκπρόσωποι «καθιστών» επαγγελμάτων (αρχιτέκτονες, σχεδιαστές, οδηγοί).

Τα κύρια συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής περιοχής:

• αίσθημα ότι έχεις ένα «ποντάρισμα στο στήθος»·
• επώδυνες αισθήσεις στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας, μεταξύ των ωμοπλάτων.
• μούδιασμα των χεριών (προσωρινό, μακροπρόθεσμο).
• βλάβες ακοής και όρασης.
• αυξημένη εφίδρωση?
• πονοκέφαλοι που ακτινοβολούν στο πίσω μέρος του κεφαλιού (συχνά μακράς διαρκείας, έως και 12 ώρες).
• αλλαγές στο αίμα και την ενδοκρανιακή πίεση.
• ταχυκαρδία και αρρυθμία.

Μια καλή πρόληψη της θωρακικής οστεοχόνδρωσης είναι η σωστή στάση του σώματος.

Συμπτώματα οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης

Τα προβλήματα υγείας που προκαλούνται από την οστεοχόνδρωση στην οσφυϊκή χώρα είναι τα εξής:

• Συχνή ούρηση?
• μούδιασμα των άκρων?
• ζάλη;
• μυϊκοί σπασμοί και κράμπες.
• δυσκολίες με την κίνηση, την κάμψη και το γύρισμα του σώματος.
• ανάπτυξη σκολίωσης?
• πόνος στη μέση, ειδικά το πρωί, αμέσως μετά το ξύπνημα.
• μειωμένη μυϊκή ευαισθησία και τόνος.

Ο πόνος και η έντασή του κορυφώνονται κατά την οξεία περίοδο της νόσου. Η διάρκειά τους μπορεί να ενοχλήσει ένα άτομο για αρκετές ημέρες, αλλά μερικές φορές ο πόνος επιμένει για εβδομάδες ή και μήνες. Καθώς η παθολογική διαδικασία που εμφανίζεται στους μεσοσπονδύλιους δίσκους εξελίσσεται, η σοβαρότητα των συμπτωμάτων μειώνεται. Μετά από 60 χρόνια, η ασθένεια γίνεται χρόνια, ο πόνος εξαφανίζεται.

Στάδια της νόσου

Η οστεοχόνδρωση είναι μια προοδευτική παθολογία, η μετάβαση σε κάθε επόμενη μορφή συμβαίνει σταδιακά. Ένα από τα στάδια είναι ο σχηματισμός κήλης, που συμβαίνει όταν ο ινώδης δακτύλιος λεπταίνει. Μέσω της ρήξης επέρχεται προεξοχή του πυρήνα, συμπίεση των ριζών, που οδηγεί σε αυξημένο πόνο και μείωση της ικανότητας απορρόφησης κραδασμών του δίσκου.

Τα κύρια στάδια ανάπτυξης της οστεοχονδρωσίας:

1. Ένα άτομο αναπτύσσει χαρακτηριστικά παράπονα που προκαλούνται από σωματική άσκηση ή παρατεταμένη παραμονή σε μια θέση. Η ακτινογραφία δείχνει μια μικρή στένωση των κενών μεταξύ των σπονδύλων.
2. Απώλεια της σταθερότητας του δίσκου, ο ιστός του χόνδρου επεκτείνεται στον ινώδη δακτύλιο και οι ρίζες των νεύρων συμπιέζονται. Η ακτινογραφία δείχνει μείωση της μεσοσπονδυλικής απόστασης, μετατόπιση των σπονδύλων και πολλαπλασιασμό του οστικού ιστού.
3. Αναπτύσσονται μεσοσπονδύλιοι κήλες. Ο δίσκος μετακινείται όλο και περισσότερο στον περιβάλλοντα ιστό. Η παραβίαση προκαλεί βλάβες στα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία. Ο πόνος εντείνεται, υπάρχει μούδιασμα και περιορισμός στην κίνηση των άκρων.
4. Ο δίσκος σκληραίνει και αντικαθίσταται από ουλώδη ιστό. Με την ίνωση, οι προεξοχές των οστών αναπτύσσονται κατά μήκος της άκρης και η απόσταση μεταξύ των σπονδύλων μειώνεται σημαντικά. Η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης μειώνεται, φαίνεται να γίνεται οστεοποιημένη.

Διάγνωση οστεοχονδρωσίας

Η προκαταρκτική διάγνωση γίνεται από γιατρό με βάση τα παράπονα του ασθενούς και μετά από οπτική εξέταση. Ο πόνος και η ευαισθησία σε ορισμένα σημεία, η κατάσταση του μυϊκού τόνου, το εύρος κίνησης και η παρουσία διαταραχών της στάσης του σώματος (για παράδειγμα, σημεία σκολίωσης) λαμβάνονται υπόψη.

Η παρουσία της οστεοχονδρωσίας και το στάδιο της διευκρινίζονται αφού πραγματοποιηθούν οργανικές ερευνητικές μέθοδοι. Πρώτα απ 'όλα, συνταγογραφείται ακτινογραφία του τμήματος της σπονδυλικής στήλης που ενδιαφέρει.

Αφού μελετήσει τις εικόνες, ο ειδικός καθορίζει:

• αν η μεσοσπονδυλική απόσταση έχει μειωθεί.
• εάν ο ιστός του χόνδρου έχει εξαντληθεί.
• σε ποιο στάδιο βρίσκεται η συνεχιζόμενη παθολογική διαδικασία.

Εάν ανιχνευθεί μεσοσπονδυλική κήλη σε ασθενή, συνταγογραφείται μαγνητική τομογραφία. Χρησιμοποιώντας τη σάρωση στρώμα προς στρώμα και την απεικόνιση των μαλακών ιστών, μια προκαταρκτική διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί ή να διαψευσθεί με υψηλή ακρίβεια.

Πώς να αντιμετωπίσετε την οστεοχονδρωσία

Η θεραπεία για τη νόσο είναι μακροπρόθεσμη, ο κύριος στόχος είναι η ανακούφιση από τον πόνο και την ένταση των μυών και αφού εντοπιστεί η αιτία που προκαλεί, να σταματήσει η ανάπτυξη της παθολογικής διαδικασίας.

Ο ειδικός αποφασίζει ποια μέθοδος θεραπείας θα είναι πιο αποτελεσματική, με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης και τη σοβαρότητα της συνεχιζόμενης παθολογίας. διαδικασία.

Φαρμακευτική θεραπεία της οστεοχονδρωσίας

Ο κύριος στόχος αυτού του τύπου ασθένειας είναι να σταματήσει η φλεγμονώδης διαδικασία και ο πόνος και να ανακουφιστεί ο μυϊκός σπασμός. Αυτό μπορεί να γίνει λαμβάνοντας τον ασθενή:

• Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Για να μειώσει τον τόνο των σκελετικών μυών, τους μυϊκούς σπασμούς και τη συμπίεση των νευρικών ριζών, ο ειδικός συμπληρώνει τα ΜΣΑΦ φάρμακα με μυοχαλαρωτικά.
• Παρασκευάσματα βιταμινών της ομάδας Β.

Η βέλτιστη περίοδος θεραπείας είναι 7-10 ημέρες.

Η φαρμακευτική αγωγή συχνά συμπληρώνεται με τοπική θεραπεία. Στην πληγείσα περιοχή μπορούν να εφαρμοστούν θερμαντικές αλοιφές ή τζελ που περιέχουν ΜΣΑΦ, γεγονός που συμβάλλει στην αύξηση της παροχής αίματος, του μεταβολισμού και στη διακοπή της φλεγμονής. Οι εξωτερικές θεραπείες ανακουφίζουν γρήγορα τον πόνο, καθώς η κύρια δραστική ουσία διεισδύει στη φλεγμονή και αρχίζει αμέσως να «δρα».

Η λήψη φαρμάκων συνήθως συμπληρώνεται με θεραπεία άσκησης, μασάζ, φυσιορεφλεξολογία ή χειρωνακτική θεραπεία.

Το κύριο καθήκον των ατόμων που πάσχουν από οστεοχονδρωσία είναι να μειώσουν τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων του πόνου (ειδικά κατά την έξαρση). Η συμμόρφωση με τις συστάσεις του γιατρού και η χρήση φαρμάκων σε συνδυασμό με ασκήσεις φυσικοθεραπείας θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας της σπονδυλικής στήλης και στην αποφυγή χειρουργικής επέμβασης.